Ergens in een dorpje, Binnenland, wonen twee aardige mensen. Op een morgen na het ontbijt begon de man plots te zoeken. Zijn vrouw volgde met argusogen het tafereel. Tot hij plots  zei:

 

Waar zijn mijn sleutels? Ik vind ze niet.

 

          Zeg wat is dat met je vandaag, eerst vind je je bril niet en nu zijn het je sleutels.

 

         Je gaat de dag toch niet al zoekend doorbrengen. Het is niet je gewoonte iets verloren te leggen.  Of is het zo ver gekomen dat je       geheugenverlies begint te lijden.

 

Maar nee, mijn geheugen is nog steeds opperbest. Je weet dat ik soms van die dagen heb.

Wanneer mijn dagritme gebroken wordt, heb ik daar last van.

 

         Och kom als je een karwei doet, zoek je ook steeds achter je materiaal.

 

Dat is normaal want dan ben ik juist uit mijn normale doen.

 

         Nu ga je toch niet zeggen dat je anders normaal doet.

 

Wat bedoel je? Iedereen is toch normaal op zijn manier. Maar we wijken af.

Nu heb ik mijn sleutels nog niet.

 

         Waar heb je ze het laatst gelegd?

 

Dat is een gekke vraag. Dan wist ik toch waar te zoeken!

 

         Ja dat weet ik maar heb je al gekeken in één van je broekzakken. Want ik ken je, als je iets niet vindt zit het meestal daar. Welke broek had je gisteren aan?

 

Ik zal eens kijken, maar waar ben ik gebleven met die broek. Och ja ik heb die bij de was gelegd.

Eens kijken. Eindelijk ik heb ze.

 

Nu ik mijn sleutels heb, kunnen wij vertrekken. Ben je klaar?

           

         Neen wacht even, het hoeft toch zo vlug niet te gaan. Ik wil mij eeerst fatsoeneren.

 

Hoelang duurt dit, ik wil niet te veel tijd verliezen.

 

         Je bent zo gehaast, waarom?

 

Oh ik wacht wel, maar klaag niet als wij te laat komen.

 

         Maar neen, het is vandaag een feestdag, dus is er minder verkeer.

 

Ja dat kan wel, maar je vergeet dat het een warme dag wordt. Wij zijn dus niet alleen die van dit weer kunnen genieten.

 

         Ik ben bijna klaar, rij jij de auto al maar buiten. En stel de GPS al in.

 

Ok, zal dit al doen. Stad: Binnenland. Straat: Buitenstraat. Huisnummer 15. Daar gaan we weer huisnummer bestaat niet. Nieuwe poging proberen: 13. Weerom niet.

Hoeveel huisnummers moet ik nog ingeven, zit nu al aan 1 en steeds zegt die verdomde

GPS: nummer bestaat niet. Zal dan maar iets geks uitproberen. ..17.. Ah dat lukt.

We kunnen vertrekken

 

         Heb je het verjaardagsgeschenk mee?

 

Nee ik dacht dat jij dat bij had. Dan maar terugkeren zeker.

 

          Eerst ben je zo gehaast en nu vergeet je daardoor het geschenk

 

Sorry moet ik soms aan alles denken. Ik zal het vlug halen en zo kunnen wij opnieuw vertrekken.

 

          Oh maar nu hoef je niet vlugger te rijden. We hebben tijd zat.

 

Ik rij nooit te hard, waarom zou ik. Verloren tijd haal je toch nooit in.

 

          Hou je baan in het oog en volg de aanwijzingen van je GPS.

 

                                   Sla links af.

 

         Wat doe je nu GPS zegt sla links af en je draait naar rechts. Jij blijft toch links en  rechts verkeerdelijk begrijpen.

 

Ja is één van mijn slechte punten.

 

                                   Keer terug

 

Zeg ondertussen weet ik het wel. Nu maakt die GPS mij ook al attent op het verkeerd rijden.

 

         Daar dient een GPS voor hé.

 

Eindelijk nu kan ik een lange weg rechtdoor rijden. Zo kan ik links en rechts niet verwarren.

 

         Wanneer ga je onthouden dan rechts de kant van de passagier is. Er zijn daar nog wel manieren voor maar die leg ik je later nog eens uit.

 

Zal het proberen te onthouden.

 

         Ik ben eens benieuwd hoelang je je herinnert wat links of rechts is

 

Och voor mij heeft dat geen belang als wij maar komen waar we moeten zijn

 

         Ja ik hoor het al, bij het volgende…

 

                                     Sla rechts af

  

        ...doe je het toch weer

 

Rechts, ah ik denk dat ik nu juist ben. Zie je wel ik kan het. Maar wat is dat nu, ik rij volgens de gps en daar staan paaltjes in het midden van de weg. Ik ben toch rechts afgeslagen. Ik zie dat jij ook verwonderd bent. Dan rij ik liever eens verkeerd dan zomaar de gps altijd te geloven. Ik denk dat de gps over zijn toeren is geraakt en mij op de proef wou stellen. Eens zien om te keren en horen wat hij ons nu gaat vertellen. Ik zal van dat toestel geen sorry hoeven te verwachten.

 

           Het is al goed, wind je nu zo niet op.

 

Nee ik ben ijzig kalm. Maar vindt deze situatie lachwekkend. Ah we zijn terug op de juiste weg.

Waarschijnlijk zal ik verder rechts afmoeten.

 

                                          Sla links af

 

Zeg hoor ik nu goed, nu stuurt die ons linksweg

 

             Ja ik kan ook niet volgen, rij maar verder. Ik bedoel sla links af. Ik neem er wel de kaart bij.

 

Oei, ga jij kaartlezen

 

            Lach maar we zullen zien wie laatst lacht

 

Je bedoelt de gps, jij of ik

 

            Je bent weer in vorm, gelukkig ken ik je en weet ik dat alles voor het lachen is

 

We komen er wel. Is het vandaag niet dan morgen hé.

 

                                   Nog 300 meter. Eindpunt bereikt.

 

Zeg is dit wel de juiste plaats waar we moesten zijn. Het lijkt hier meer op een verlaten plek

 

             Ja nu twijfel ik ook. Het enige dat ik hier zie is huisnummer 17

 

Wij moesten in nummer 15 zijn, maar gps gaf deze niet aan dus had dan maar 17 ingegeven.

We zullen het daar eens gaan vragen, waar 15 is.

Mevrouw het is hier toch de buitenstraat en waar vinden wij nummer 15. Hoe nummer 15 bestaat niet. Op onze uitnodiging stond toch 15. Of ik die bij hebt, natuurlijk hier is ze. Wat is het niet buitenstaat, maar bultenstraat. Hoe kan ik nu zo stom zijn om de l te aanzien als een i en dat die twee straten hier nog bestaan ook. Dat doe mij lachen.

 

           Zeg vandaag heb je de grote vorm te pakken, zoeken achter je bril, dan vind je je  sleutels niet. En nu stuur je ons verkeerd

 

Wacht eens even, de gps stuurde ons juist. Alleen vergiste ik mij van letter. Maar al bij al was het toch al een plezante rit

 

Zeg nu wij  eindelijk op de goede weg zijn , begin ik we toch af te vragen waarom daar in de buitenstraat wel nummer 17 bestaat en geen andere huisnummers.

 

       Ja, nu kom je daarmee af, je had dat daar juist kunnen vragen.

 

Willen wij terug keren en het haar eens vragen?

 

        Vind je dat zo belangrijk, misschien weten ze het ook op onze juiste bestemming in de bultenstraat 15.

 

Ja, leg nog eens de nadruk op mijn foute gps instelling. Hoe dikwijls zal ik dat moeten horen.

Laat ons maar genieten op dat feest. 

 

       Hopelijk komen wij daar niet als laatste aan, dat maakt een slechte indruk.

 

En dan, eerst of laatst, plezier heeft daar niets mee te zien

 

      Ja laten wij vooral genieten

 

Ha we zijn er, maar het is hier zo kalm. Er is geen enkele beweging te zien.  Ik zie geen geparkeerde wagens staan. Je hebt toch goed gekeken, wij zijn toch in de bultenstraat

 

      Maar natuurlijk ik vind het ook nogal raar. We zullen het straks wel zien en horen.

 

Kom neem het geschenk en we bellen dan maar aan.

 

       Ok ik ben ook benieuwd waarom het hier zo kalm is

 

Hoe geen feest, wij hebben toch een uitnodiging gekregen. Dat is toch vandaag? Nee wij hebben geen brief gekregen dat het feest niet doorging. Mag ik vragen waarom het niet meer doorgaat of liever niet

  

       Zeg je heb wel al de vraag gesteld. 

 

Ja ik weet het, je weet hoe nieuwsgierig ik ben

 

       Ho, een overlijden. Dat is erg. Ik begrijp zeker dat het daarom is afgelast. Nee, wij zijn niet teleurgesteld en nee het kan geen kwaad dat wij van zo ver kwamen.

 

Wat nu is hier ergens een restaurant, ik heb wel honger en dorst gekregen. Of keren wij direct huiswaarts.

 

        Nee, eerst eten en dan rijden wij naar de buitenstraat, je wou toch weten waarom daar alleen  nummer 17 bestaat. Ik ben daar nu ook nieuwsgierig om. 

 

Ok maar laten wij eerst rustig bekomen van deze al te gekke rit en dat brengt mij dan weer naar wat ik nu even op papier zet

 

Het slot van ons bestaan is niet

De sleutel van de vergissingen in het leven

Het is de bloem die de vrucht draagt

Naar waar je heengaat

 

 

ODE

Ter nagedachtenis van Alfons Saenen

                                     20/09/2017

 

 

Spreek ik je nu aan als ridder en officier in de Leopoldsorde

Of als commandeur in de kroonorde

Dit in de schaduw van het verleden

Maar geborgen in het heden

 

Je zorgzame leven zag het daglicht in Zonhoven

Dat werd beloond met een eremedaille uit Rusland

Voelde de behoefte aan van beweging

Ontsproten met een atletiekpiste en turnzaal

Dit in de schaduw van het verleden

Verwoord naar het heden

 

Je was burgemeester zo’n 25 jaar

En leerde je kennen als burgervader en ere-voorzitter

Zo voor eeuwig in het hart

Dit uit de schaduw van het verleden

Niet verdwenen in het heden

                       

 

Rondleiding

               23/05/2017

 

Ik zat een ijsje te eten, werd zo blij, dacht aan een den,    

een hoge berg met een hoeve vol genot.

Mijn weg ging verder en dacht waarom is hier in hemelsnaam een zel

En zo verkeerd geschreven en wat is nu toch een laer, verbonden 

Met een kaste, gekoppeld aan de maat el

Ik liep verder en voelde mij plots een beetje krank,

Zag een piste en voetbalvelden nabij een hoeve alweer.

Ik verplaatste mij verder, wierp mijn blik, zag geen veld,

Maar een cultuurcentrum opdagen.

Ik vervolgde mijn weg en liep via het kerkplein weer een straat in

Keek verbolgen rond want zag geen beren en waar is nu weer ‘t rode

Gelukkig bevond ik mij in een dreef

Liep door denkbeeldige vennen zonder bos maar in een laan

Mijn weg ging verder en plots bevond ik mij in een klein, al vond ik deze wel een grote hof,

Eindigend als laan uitmondend in iets wat ik weer niet zag,

Waar is toch die pelgrim in deze straat.

Toch niet getreuzeld want mijn hoop was nu gevestigd op die oude, maar meer dan waarschijnlijk dat mooie kasteel, mijn hoop viel weg en deed het maar met die laan.

Och dan maar verder naar de voetbalvelden en daar zal ik wel Eisenhower ontmoeten in die laan.

Weer was ik teleur. Hoe moet ik nu verder en dacht dan zal hier ook wel geen Guido Gezelle, Hendrik Conscience, of zelfs een kardinaal Mercier zijn, maar wat was ik verbaasd als ik ook telkens door een laan moest.

                                                             

 

Zoeken

            28/08/2017

 

Elk jaar keer je weer en is het zoeken geblazen

Al fietsend de natuur aanschouwen,

Huizen gedetailleerd bekijken,

Foto’s met de werkelijkheid vergelijken

Discussiëren over is het nu juist of niet.

Verplaatsen van locatie tot locatie,

Kilometers vreten met een lach.

 

Vergeefs je tijd verliezen op bepaalde plaatsen

Waar geen foto te vinden is

Elk jaar opnieuw tracht je alles te vinden

Op hoop geen fouten te maken

En vind je dan alles is er weer die schiftingsvraag

Nu is je geluk niet meer in jou handen

 

Telkens weer doe je mee en voel je u gelukkig

Dat KWB weer voor jou ontspanning zorgt

En tijdens die zoektocht leer je nieuwe vrienden kennen

Help je elkaar soms bij het zoeken

En denk je niet of je eerst of laatst bent

Wat zijn Fotozoektochten toch leuk

                             

 

Persoonlijk

              29/08/2017

 

Het begon in 1973, het dromen begon

Verhuizen van Mechelen naar het groene Bonheiden

Deed verleden verwelken, een liefde ontsproot,

Het deed mijn hart neerschrijven

 

Gelegen in het verleden, geborgen in het hart

Geschreven in het zand, gebleven in mijn droom

Verleden geborgen, dromen geschreven

Vriendschappen verdwenen, liefde ontstond

 

Samen omarmen, zalig geluk

Verloren verleden, genot in heden

Omarmde toekomst, gegeven genot

Vriendschap ontstond, liefde verwarmd

 

Bouwen bepalen, groots gegrepen

Jaren verjaren, kinderen kwamen

Voeden vrijwaren, groei ontstond

Vrienden gekregen, liefde luiden